Hatta…
MHP’nin başına geçecekmiş.
Bahçeli istemiş.
Ölmeden önce vasiyet etmiş.
“Alın bunu, partiye genel başkan yapın” demiş.
İzzet Ulvi de o yüzden tweet atmış.
(Allah akıl fikir versin.)
★
Millet zannediyor ki, Türkiye normal bir ülke.
Yani diyelim ki Almanya gibi…
Fransa gibi…
Sistemi olan, hukuku olan, yargısı olan bir ülke.
Öyle değil.
★
Yargı dediğin?
Birbirine düşman kliklerin savaş alanı.
Kimin eli kimin cebinde belli değil.
Devlet dediğin?
Devlet değil…
Holding.
İhale şirketi.
Bürokrasi dediğin?
Emniyetle kumar baronu arasında mekik dokuyor.
Asker desen?
Kiminle ne anlaşma yaptığı belli değil.
★
Şimdi bu ortamda…
Sedat Peker dönecekmiş.
Peki neden?
★
Adam çıkmış, anlatmış.
Ne varsa dökmüş.
Uyuşturucu…
Silah…
Rüşvet…
Derin devlet…
İçişleri Bakanı’yla otel lobilerinde ne dönmüşse anlatmış.
★
Anlattıkça millet sormaya başladı:
“N’oldu bu adama?”
“Niye sustu?”
“Anlaştı mı?”
“Para mı aldı?”
★
Şimdi soruyorum size…
Bu adam gelsin…
Sistemin içine düşsün…
Kim koruyacak?
★
Adalet mi?
Hangi adalet?
İstanbul’un seçilmiş belediye başkanını içeri atıyorlar.
Sonra delil uyduruyorlar.
Hâkimler, savcılar WhatsApp grubuyla karar veriyor.
★
Sedat Peker’i getirseler…
İki gün sonra Silivri’de buluruz.
★
Anlattığı her şey arşivde.
Twitter hâlâ duruyor.
Youtube videoları hâlâ duruyor.
Saray’ın danışmanlarını sildi.
İçişleri Bakanı’nı rezil etti.
Uluslararası kaçakçılığı ifşa etti.
★
Daha ne anlatsın?
Napolyon’un İstanbul’da villa aldığını mı?
★
Siyaset sustu.
Medya sustu.
“Bu düzen değişsin” diyenler…
O düzenin maaş bordrosunda.
Ekrana çıkıp muhalif taklidi yapanlar…
Yandaşın çakması.
★
Şimdi ekranlara çıkmışlar…
“Sedat Peker dönüyor mu?”
“Acaba Bahçeli’yle mi anlaştı?”
★
Arkadaş…
Bu adam “evime polis bastı, kahve bile ben verdim” diyor.
“Bana bunu yaptılar” diyor.
Hâlâ neyin dönüşü?
★
Bu memlekette her şeyin üstü örtülür.
Ama bazı şeyler unutulmaz.
Sedat Peker o dönemde bu ülkenin göbeğine kibrit çaktı.
Alev aldı.
Yanmadı.
★
Çünkü…
Sistem…
Nemalananları korur.
Gerçeği söyleyeni değil.
★
Son söz:
Peker dönmez.
Dönecek olan bu düzenin hesabıdır.
Bir gün elbet.
Yazar: Gözcü Efe